De boodschap van Pasen in Corona-tijd
We leven in een bijzondere tijd. Ons sociale leven is de afgelopen vier weken dusdanig veranderd. We kunnen minder samen zijn. En we kunnen geen grote bijeenkomsten bijwonen. In mijn eigen kring heeft dat al geleid tot soms moeilijke afwegingen en beperkingen. Een bruiloft in mijn vriendenkring is uitgesteld en een tante van mij zal op korte termijn overlijden. Haar begrafenis bijwonen zal niet mogen. Moeilijke en pijnlijke momenten.
Er zijn ook mooie momenten. Als personeelsadviseur in de gehandicaptenzorg zie ik mooie initiatieven ontstaan voor onze medemens met een beperking. Ook de continue inzet van onze zorgmedewerkers maakt op mij diepe indruk. Ook in mijn directe omgeving zijn er mooie gebeurtenissen. Het raakt mij als ik zie dat flatgenoten boodschappen halen voor mijn oudere vader, die binnen moet blijven. Als kind haalde ik ook boodschappen voor een oudere vrouw uit onze wijk. Dan heb ik het over de jaren 90 van de vorige eeuw, zo’n dertig jaar geleden. Wat vroeger normaal was komt weer terug. Ik zie kinderen die kleurplaten maken voor ouderen in de wijk. Zo maar een paar voorbeelden van het omzien naar elkaar.
In de aanloop naar Pasen gedenken we het sterven van Jezus Christus, die zijn leven gaf voor ons. We mogen weten dat God ons ziet. En dat we niet alleen zijn, want Hij koos vanuit liefde voor ons.
Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leeft (Joh. 3:16).
We kunnen nu minder samen zijn dan we gewend zijn. De komende paasdagen zullen we anders gaan invullen dan gangbaar is, in kleinere kring. Laten we allemaal zorgen dat we de contacten die we hebben warm houden, dat we echt naar elkaar omzien. Dat kan door de digitale vooruitgang op vele manieren: door videobellen, Whats-appen of gewoon een telefoontje. Het is mijn oproep aan een ieder om in deze tijd juist het samen zijn anders in te vullen, wees creatief, zodat niemand alleen hoeft te zijn.
Met de gedachte van Pasen in het achterhoofd heb ik één vraag aan jullie als lezers: wat kan jij voor een ander betekenen in deze tijd?
